Još jedna lokacija, koju morate posetiti, kada ste u Drezdenu, je protestantska Bogorodičina crkva. Iako je potpuno nova, smatra se jednom od najlepših baroknih crkvi u ovom delu Evrope…
Sa njene kupole imate ceo grad kao na dlanu, što čini još jedan razlog da je posetite. Treći razlog saznaćete ako ovaj tekst pročitate do kraja.
Istorija
Drezdenska crkva smeštena je u samom centru starog grada i imala je veoma uzbudljivu istoriju.
Na temeljima stare drvene crkve iz 11 veka, 1726 god. počelo se sa gradnjom crkve od čvrstog materijala. Iako je bilo puno mišljenja da je to neizvodljivo, zahvaljujući viziji i hrabrosti glavnog arhitekte Georga Bara, nova crkva izgradjena je sa kupolom od kamena.
U to vreme, podići 12000 tona tešku kupolu, na tu visinu, bio je pravi gradjevinski poduhvat. To čini ovu crkvu jednom od najznačajnijih verskih objekata severno od Alpa.
Da bi izdržali tu težinu, zidovi su u donjem delu crkve 2 m, a gornji su 1,2 m debljine. Gradnja je trajala od 1726 do 1743 godine, kada je na kupolu postavljen krst. Kupolu nazivaju još i “kameno zvono”.
Od tada crkva dominira panoramom Drezdena sve do 1945. godine, kada je, kao i ostatak grada, sravnjena sa zemljom. Doduše, istorija kaže da je crkva odolevala skoro dva dana zahvaljujući masivnim stubovima, medju kojima su ljudi tražili zaštitu.
Ali kada je jedna od 650000 bombi pala u središte, crkvi nije bilo spasa.
Posle rata, gradjani Drezdena su sakupili što više krhotina i ostataka, koji su čuvani sledećih 45 godina. Čak su i krhotine sa bojom od prvobitnih fresaka, koje je naslikao Djovani batista Grone, Venecijanac i glavni slikar na dvoru, poslužile mnogo kasnije. 1989. grupa entuzijasta je rešila da pokrene projekat obnove ali tako da se što vernija originalu.
Pokrenuta je velika akcija sakupljanja dobrovoljnih priloga i na kraju, obnova crkve je koštala 180 miliona dolara.
Najsimboličniji trenutak obnove je bio donacija zlatnog krsta od strane Britanskog naroda. Englezi su takodje bili teško bombardovani od strane Luftvafe.
Ispred crkve nalazi se originalni deo kupole, potpuno crn od eksplozije kao podsetnik…
Obnova crkve završena je 2005. godine.
Opis
Ova crkva se smatra jednim od najboljih primera protestantske arhitekture, kada je u vreme reformacije stara katolička crkva zamenjena. Zbog gore pomenutih dogadjaja na crkvi je moguće uočiti tamne i svetle blokove.
Preko 45 % crkve napravljeno je od originalnog materijala. Smatra se da kroz nekoliko stotina godina neće moći da se vidi razlika izmedju starog i novog.
U crkvu osobe sa invaliditetom mogu ući sa zadnje strane pomoću platforme, koju će vam otvoriti službeno lice. Dovoljno je da im se javite na ulazu.
Unutrasnjošt crkve je prohodna i osnovni nivo možete obići kolicima.
Zidovi su oslikani svetlim pastelnim tonovima. Mnogi su izrazili sumnju da su te boje postojale u ono vreme ali zahvaljujući sačuvanim fragmentima, nedoumici više nije bilo mesta.
Prozori su potpuno jednostavni, jer se želelo što više svetlosti u crkvi. Osam slika prikazuje četri evandjelista Mateja, Luka, Jovan i Marko, kao i alegoriju glavnih hrišćanskih vrlina: veru, nadu, ljubav i milosrdje.
Centralni deo crkve zauzima oltar, koji je je vidljiv sa svih strana.
Ovaj oltar prikazuje Isusovu agoniju u Getsimanskom vrtu. Možete videti drvo masline i Isusa kako se moli anđelu koji silazi sa neba.
Nekim čudom, ovaj komad je delimično preživeo bombardovanje i požar, koji je uništio Crkvu. Neke od figurica su pravi originalni delovi.
Iznad oltara nalaze se skoro tri sprata visoke orgulje, nešto modernijeg dizajna. Na originalnim orguljama je na dan inauguracije 1736. god. svirao Bah za nekoliko hiljada prisutnih.
Ako želite da vidite galeriju možete se popeti na 27 metara visine liftom.
Ukupna visina crkve sa krstom je oko 300 metara, a kupola sa vidikovcem nalazi se na 67 metara.
Do vidikovca se stiže rampom, koja je dugačka 162 m.
Ona je korišćena za podizanje materijala na visinu. Tokom penjanja 2 do 5 puta obidjete kupolu.
Spirala ima nagib od 14 stepeni. Naravno, ovo ne važi za osobe u kolicima, jer se do samog vidikovca stiže na kraju strmim spiralnim stepenicama. Kupola i vidikovac nisu dostupni za osobe sa invaliditetom.
Sa vidikovca se pruža pogled od 360 stepeni na Drezden i okolinu.
Po vedrom danu možete pogledom dobaciti čak do čuvenih šuma u Saksonskoj Švajcarskoj na severu ili Ore planine na jugu, dok vam se na zapadu nalazi Majsen, grad porculana.
Ovde, na vidikovcu, možete obuhvatiti pogledom sve glavne tačke u Drezdenu.
A to su: Samperopera, Dvorac, katolička crkva, Albertinum, Akademiju lepih umetnosti.
Naravno najlepši je pogled na reku Elbu i njenih nekolio mostova.
Ispod se pruža pogled na trg, koji je brižljivo renoviran. Tu je, do skoro, bilo glavno sabirno mesto za krhotine, koje su sačuvane posle bombardovanja.
Danas je to trg iz koga počinju sve šetnje po Drezdenu. Veoma ga je lako obići.
Na trgu se nalazi spomenik Fridrihu Avgustu II, kralju Saksonije.
Ulaz na vidikovac odrasli plaćaju 10 EU, a ukoliko imate Drezdensku kartu, onda je 6 EU. Radno vreme crkve je od Ponedeljka do subote od 10 do 18 h, a nedeljom od 12.39 do 18 h.
Zaključak
Iako je poseta crkvi obavezna, meni se najviše svidja trg na kojem je postavljena. Tu se održavaju bajkoviti božićni marketi, a kada nije Božić, može se i dobro jesti.
Saksonska kuhinja nije izneverila moja očekivanja.
Kupus i meso su uvek dobra kombinacija. Sve to zaliti sa odličnim drezdenskim pivom.
Da li ste je posetili?
Da li sam nešto propustio?
Putovao i uživao,
Marko Veličković
